سالها قبل اگر کودک تاخیر کلامی داشت ، والدینش او را به کلینیک گفتاردرمانی می بردند و در آنجا آسیب شناس گفتار و زبان مستقیما با کودک تمرین می کرد و والدین فقط وظیفه رفت و برگشت به کلینیک را داشتند و در مواردی در خانه تمرینات جزئی را انجام می دادند. در این روش فردی که بیشتر از همه با کودک تمرین انجام می داد آسیب شناس گفتار و زبان یا گفتاردرمانگر بود.
امروزه ما روش بهتری برای کمک به کودکان دارای تاخیر کلامی داریم. از آنجائیکه والدین علائق فرزندشان را بهتر می شناسند و زمان بسیار بیشتری در کنار کودک هستند. در نتیجه تمرکز مداخلات امروزی کودکان خردسال دارای تاخیر کلامی بر والدین است.
والدین نحوه ارتباط موثر و مداخلات لذت بخش و قابل اجرا در خانه یاد می گیرند و در موقعیت های طبیعی که فراهم می شود با کودک خود تمرین می کنند.
نقش والدین و گفتاردرمانگر در رویکرد جدید چیست ؟
فهرست عناوین این نوشته
- نقش والدین و گفتاردرمانگر در رویکرد جدید چیست ؟
- آیا والدین به تنهایی کفایت می کنند ؟
- یافته های تحقیقات جدید درباره نقش والدین
- 1-والدین به اندازه آسیب شناس گفتار و زبان بلکه بیشتر موثر هستند.
- 2-از آنجائیکه والدین در خانه تمرینات را در موقعیت های طبیعی انجام می دهند کودک رشد بسیار خوبی دارد.
- 3-در مداخلات والد مجری ، والدین استرس کمتری را تجربه می کنند.
- 4-کودکان دارای تاخیر کلامی با علت های متفاوت از مداخلات والد مجری سود می بردند.
- نتیجه گیری :
در این رویکرد بیشترین زمان تمرین بر عهده والدین است و آسیب شناس گفتار و زبان پس از ارزیابی دقیق کودک ، نقش یک ناظر و مربی را بر عهده می گیرد.
آسیب شناس گفتار و زبان به والدین کمک می کند تا بتوانند با کودک به شکل موثر ارتباط برقرار کنند. اولویت های کودک را برای او مشخص می کند و به او کمک می کند تا راهکارهایی برای رفع مشکلات زبانی پیدا کند.
گفتاردرمانگر به والدین کمک می کند تا فعالیتهایی را در خانه پیدا کنند تا برای کودک لذت بخش و موثر باشد. این روش را ” مداخلات والد مجری ” می نامیم.
مهمترین تمرکز مداخلات والد مجری در کودکان خردسال دارای تاخیر کلامی ، کمک به والدین برای یادگیری نحوه انجام تمرینات و مداخلات در موقعیت های طبیعی و لذت بخش در خانه است.
کودکان در فعالیت های واقعی و طبیعی مثل بازی کردن، غذا خوردن، مسواک زدن و … بهترین توجه را دارند و اگر کلمات را در این موقعیت ها بشنوند، بهتر به خاطر میسپارند و زمان استفاده از آن ها را یاد میگیرند.
تحقیقات مختلفی انجام شد که در نهایت ثابت کرد والدین در صورتیکه تحت نظر گفتاردرمانگر در خانه تمرینات را انجام بدهند می توانند به خوبیه گفتاردرمانگر به رشد گفتار و زبان فرزندشان کمک کنند.
در مواردی حتی برخی کودکان ، زمانی که والدینشان بیشترین زمان را به آنها می دادند و نفر اصلی درمان بودند، رشد زبانی بهتری داشتند.
آیا والدین به تنهایی کفایت می کنند ؟
خیر . در واقع یکی از مهم ترین بخش در مداخلات زبانی ، تهیه برنامه درمانی براساس وضعیت کودک است. وضعیت زبانی هر کودک منحصر به خود است آسیب شناس گفتار و زبان می بایست پس از ارزیابی دقیق مهارتهای زبانی و گفتاری کودک، این برنامه درمانی را تهیه و والدین ارائه کند.
این برنامه در طول هر هفته یا دو هفته یکبار در اختیار والدین قرار داده می شود.
همچنین گفتاردرمانگر می بایست نحوه دستیابی این اهداف را به والدین آموزش بدهد. والدین براساس راهنمایی او ، در خانه اقدام به اجرای تمرینات می کنند.
در برخی از کودکان ، شدت تاخیر کلامی زیاد است که نیاز است علاوه بر والدین ، آسیب شناس گفتار و زبان نیز به صورت فشرده با کودک کار کند تا تاخیر جبران شود.
بنابراین باید در نظر داشته باشیم که در درمان اختلالات زبانی کودکان ، والدین و آسیب شناس گفتار و زبان مثل دو بال یک پرنده عمل می کنند که ضعف و یا کم کاری هر کدام می تواند در طی مسیر درمانی مشکلاتی ایجاد کند.
نوشته پیشنهادی :با آموزش تقلید به حرف زدن فرزندتان کمک کنید
یافته های تحقیقات جدید درباره نقش والدین
در ادامه نتایج تحقیقات جدید در زمینه نقش و تاثیر والدین در مداخلات زبانی کودکان دارای تاخیر زبانی را ذکر کرده ایم که می توانید بصورت تیتر وار انها را مشاهده کنید:
1-والدین به اندازه آسیب شناس گفتار و زبان بلکه بیشتر موثر هستند.
در سال 2011 دو محقق ، 18 مطالعه مختلف که در آنها کودکان با تاخیر کلامی ( به علت های گوناگون ) حضور داشتند را بررسی کردند.
آنها دریافتند که زمانی که والدین نحوه ارتباط و تمرینات در خانه را یاد می گیرند می توانند به همان اندازه گفتاردرمانگر به تنهایی به رشد فرزندشان کمک کنند.
حتی در رویکرد ” مداخلات والد مجری ” کودک درک و گرامر بهتری نشان داد.
2-از آنجائیکه والدین در خانه تمرینات را در موقعیت های طبیعی انجام می دهند کودک رشد بسیار خوبی دارد.
موقعیت های طبیعی شامل کارهای روزمره مانند بیدار شدن ، مسواک زدن ، صبحانه خوردن ، لباس پوشیدن و.. می شود. والدین از آنجائیکه در خانه امکان رویارویی با چنین موقعیت ها را دارند می توانند بخوبی تمرینات زبانی را به کودک آموزش بدهند.
والدین در کلینیک یاد می گیرند که چطور دنبال روی کودک باشند و چطور با در نظر گرفتن علاقه و توجه کودک می توانند مهارتهای زبانی کودک را بهبود ببخشند.
3-در مداخلات والد مجری ، والدین استرس کمتری را تجربه می کنند.
در سال 2017 یک مطالعه بر روی کودکان زیر 3 سال دارای تاخیر کلامی که مشکل پزشکی دیگه ای نداشتند انجام شد. عده ای از این کودکان صرفا جلسات گفتاردرمانی دریافت می کردند و عده ای دیگر تحت نظر گفتاردرمانگر توسط والدین در خانه تمرینات را دریافت می کردند.
آنها دریافت کردند که هر دو گروه وضعیت زبانی شان بهتر شد. با این وجود کودکان دسته دوم ( مداخلات والد مجری ) در مدت مشابه درک زبانی شان بهتر رشد کرده بود و همچنین والدین این دسته در طول دوره درمانی استرس کمتری را تجربه می کردند.
4-کودکان دارای تاخیر کلامی با علت های متفاوت از مداخلات والد مجری سود می بردند.
در سال 2016 ، 76 تحقیق را بصورت جامع مطالعه کردند و متوجه شدند همه کودکان دارای تاخیر کلامی با علت های متفاوت ) مشارکت والدین در درمان به بهبودی مهارتهای زبانی فرزندشان سرعت می بخشد.
علت تاخیر زبانی برخی از این کودکان مشخص نشده بود ، برخی تشخیص اتیسم ، کم شنوایی ، کم توانی ذهنی دریافت کرده بودند. همه این کودکان از مداخلات والد مجری بهره می بردند.
نتیجه گیری :
همانطور که می بینید والدین می توانند نقش موثری در درمان دیرگفتاری داشته باشند. این بدان معنا نیست که والدین بدون آسیب شناس گفتار و زبان در خانه اقدام به خود درمانی کنند. تمامی تحقیقات فوق در خصوص تمرینات والدین تحت نظر آسیب شناس گفتار و زبان بوده است.
برخی از کودکان شدت مشکل آنها به حدی است که نیاز به دریافت گفتاردرمانی فشرده دارند و علاوه بر تمرینات خانه می بایست گفتاردرمانگر نیز به صورت فشرده در کلینیک با کودک تمرین کند.
برخی از منابع :