نحوه جمله بندی والدین با کودک چگونه باشد؟ ( 2)

نحوه جمله بندی والدین در هنگام حرف زدن با کودک

در قسمت اول مقاله نحوه جمله بندی والدین با کودک چگونه باید باشد گفتیم اگر والدین در هنگام ارتباط با کودک از جملات کوتاه و ساده استفاده کنند درک کلامی فرزندشان با سرعت بیشتری بهبود می یابد. در خصوص اینکه این جملات باید همراه با قواعد گرامری باشند یا خیر دو رویکرد معرفی کردیم و گفتیم تحقیقات اخیر نشان داده اند که بهتر است از جملات با قاعده استفاده کنیم. نتایج این تحقیقات را در ادامه به صورت تیتر وار در این نوشته آورده ایم و در پایان، راهکارها و تکنیک های جمله بندی والدین را ذکر کرده ایم. برای رشد کلامی فرزندتان تا انتهای این مقاله با همراه باشید.

نتایج تحقیقات اخیر در بررسی ساده سازی کلام

در ادامه نتایج چند تحقیق مهم را آورده ایم که به درک بهتر ساده سازی کلام کمک می کند.

  • درک جملات کوتاه ولی قاعده مند ( دارای قواعد گرامری ) سخت تر از جملات کوتاه و بدون قاعده نبود. در واقع نتایج این تحقیقات حتی نشان داد در مواردی استفاده از نشانه های صرفی و نحوی به درک بهتر هم کمک می کرد. این نشانه ها به عنوان سرنخ هایی برای کودک عمل می کرد که می توانست بفهمد کلمه جدید از نوع فعل، اسم یا صفت است. مثلا کودک می دانست بعد از کلمه “یک” همیشه اسم می آید. ” یه توپ ” ، “یه مداد” و..
  • کودک جملات کوتاه و قاعده مند را به همان آسانی جملات بی قاعده تکرار می کند. برای نمونه کودک عبارت ” آب می خورم ” را به همان راحتی ” آب خورد ” تکرار می کرد.
  • استفاده از جملات بدون قاعده در کلام والدین می تواند بعدها به عنوان مانعی برای یادگیری مراحل پیشرفته زبانی در کودکان اتیسم شود. این نتایج بعد از تحقیقی که بر روی کودکان دارای اتیسم انجام شد بدست امد. این تحقیق نشان داد والدینی که در سه سالگی از جملات بی قاعده استفاده می کردند، یکسال بعد فرزندشان تنوع واژگانی کمتری داشت.

آموزش نحوه جمله بندی والدین در هنگام صحبت با کودک

در ادامه 5 تکنیک بسیار کاربردی را به شما آموزش می دهیم. رعایت این تکنیک ها به شما کمک می کند کلامتان به فرزندتان به بهترین و موثرترین شکل بیان شود. این 5 تکنیک عبارتند از :

1- هر بار مختصر حرف بزنید.

سعی کنید هربار که نوبت صحبت کردن شما است، از گفتن جملات و توضیحات اضافه پرهیز کنید. به صورت مختصر ، جملات و بخش مهم مطلب را به فرزندتان بگویید.

مثلا بجای اینکه بگویید ” تو باید کفشهات رو بپوشی چونکه وقت رفتن به مدرسه و آوردن اوا از اونجاست “
بهتر است بگویید ” بیا کفشهامون رو بپوشیم ” یا ” برو کفشهات رو بپوش “

با این کار، کودک می تواند راحتتر صحبت شما را درک کند و کلمات شما را راحتتر بکار ببرد. دقت داشته باشید این کار به معنای کم حرفی نیست. همانطور که قبلا در مقالات گفتاردرمانی گفتیم شما باید زمان صحبت با فرزندتان را افزایش بدهید. مثلا در روز سعی کنید حداقل دو ساعت باهم حرف بزنید. اما هر بار که نوبت شما است مختصر صحبت کنید و جملات بی ربط و غیر مهم را نگویید. با این کار کودک توجه بیشتری به شما می کند و در مجموع زمان بیشتری را با شما صحبت می کند.

2- کلمات مهم را مشخص و برجسته کنید.

قاعدتا در جمله یا عبارتی که می خواهید بگویید، برخی از کلمات از نظر معنایی اهمیت بیشتری دارند. سعی کنید این کلمات را به نسبت سایر کلمات برجسته تر بگویید. برای این کار کلمه مهم تر را کمی بلندتر ، آهنگین تر و با تاکید بیشتر بیان کنید.

مثلا اگر هوا سرد است و می خواهید لباس گرم بپوشید و به بیرون بروید می توانید بگویید ” هوا بیرون خیلی سرده ” . تنها کافی است در این جمله کلمه ” سرد” را کمی با تاکید بیشتر و برجسته تر بیان کنید.

3- با سرعت کمتری صحبت کنید.

هر چقدر سرعت بیان کلمات در شما بالاتر باشد درک و پردازش کلام شما برای کودک سخت تر خواهد شد. به همین دلیل توصیه می شود در هنگام صحبت با فرزندتان ، تعداد مکث های خود را بیشتر کنید تا سرعت کلام شما کمتر شود.

برای اینکه سرعت گفتاری تان کمتر شود نیازی نیست که کشیده ، شل و غیر طبیعی حرف بزنید. در هنگام حرف زدن بسیار مهم است که ریتم کلامتان طبیعی باشد. همینکه کمی اهسته تر همراه با مکث صحبت کنید کفایت می کند.

سرعت پایین هنگام حرف زدن

4-انچه می گویید را نشان بدهید.

اگر در خصوص صندلی جدیدتان دارید صحبت می کنید سعی کنید آن صندلی را به کودک نشان بدهید. برای ساده سازی آنچه می گویید هر چه عینی تر صحبت کنید برای کودک بهتر خواهد بود. می توانید کلمات مهم را به اشکال زیر نشان دهید :

  • نشان دادن شی مورد بحث
  • اشاره کردن
  • استفاده از ژست و یا علائم چهره
  • استفاده از تصویر

برای نمونه اگر در مورد آچار صحبت می کنید می توانید آچار را در دستتان بگیرید و به او نشان بدهید و یا ژست استفاده از آچار را برای کودک اجرا کنید.

5- جملات پذیرفته شده بگویید.

همیشه یادتان باشد که جمله یا عبارتی که می خواهید بگویید می بایست در مکالمات ما پذیرفته شده باشد. نباید ساده سازی و کوتاه حرف زدن تا جایی برود که پاسخی غیر طبیعی به کودک بدهیم. در نتیجه جمله ای که می گوییم باید به شکلی باشد که بتوانیم با یک فرد بزرگسال هم آن را بکار ببریم.

برای نمونه اگر یک بزرگسال از ما بپرسد خودکارتان را کجا گذاشتید ؟ پذیرفته شده است که بگویید ” توی کیفِ “. این پاسخ هم کوتاه است ، هم قاعده مند و هم مهم تر پذیرفته شده است.
قطعا ما چنین پاسخ هایی را نمی دهیم: “توش” یا نمی گوییم ” اگه گفتی کجا؟ ” ، ” می خوای بازش کنی؟” . تعجب نکنید برخی از والدین در پاسخ به فرزندشان از چنین عبارتهای پذیرفته نشده استفاده می کنند.

[ نوشته پیشنهادی : مجموعه مقالات وب سایت HANEN ]

همچنین هیچگاه فراموش نکنید که کلید یادگیری کلمات و جملات ، تکرار است. کودکان برای اینکه معنای یک کلمه یا جمله جدید را یاد بگیرند نیاز دارند انها را بارها و بارها در موقعیت های طبیعی بشنوند.

چکیده :

ما در این نوشته به زبان ساده گفتیم که ساده سازی کلام توسط والدین برای رشد کلامی کودک اهمیت زیادی دارد. این ساده سازی شامل استفاده از جملات کوتاه ، قاعده مند و پذیرفته شده است. همچنین 5 تکنیک برای این منظور به شما اموزش دادیم. نوشته ای که شما خواندید برداشت آزادی از مقاله زیر در وب سایت HANEN بود. امیدوارم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. اگر اینطور بوده است خوشحال می شویم در بخش کامنت ها در پایین همین نوشته ایده، نظر، سوال خود را مطرح کنید.

How to Talk to Children Who Are Learning to Talk

1 دیدگاه دربارهٔ «نحوه جمله بندی والدین با کودک چگونه باشد؟ ( 2)»

  1. سلام من ساکن لندن هستم پسر پنج ساله ام اول جمله کلمات را بارها تکرار میکنه امکان درمان از راه دور وجود داره؟

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *